AndhraPradesh

17, మార్చి 2010, బుధవారం

ఉగాది శుభాకాంక్షలు

కొంగ్రొత మట్టి పాత్రలా పుడమి తల్లి ,
ఝల ఝల పారే సెల యేరు నుంచి వచ్చే స్వచమైన గాలి ,
మావి చిగురు చాటున కోయిల రాగం,
నూతన సంవత్సరానికి ఆహ్వానం పలుకుతుంటే
అలుపు లేకుండే తిరిగే కాలం సాక్షిగా వచేసింది
వికృతి నామ సంవత్సరం.
" వికృతి నామ సంవత్సర ఉగాది శుభాకాంక్షలు "
ఇవాళ ఉగాది ఎలా జరిగింది అంటే :
నిన్న రాత్రి ఆలస్యముగా గా పడుకున్నందున ఉదయం లేవలేదు. లేపుతా అని మాట ఇచ్చిన స్నేహితులు ఏమో లేవలేదాయే. ఏమి చేస్తాము పెమ్మ గారి ఫోన్ తో నిద్ర లేచాము. అప్పుడు అనిపించింది పండుగ రోజు ఇలా పడుకోడం ఏమిటి , అబ్బాయిలే మంచివారు చక్కగా ఉదయాన్నే లేస్తారు. ఏమి చేద్దాము అని ఆలోచిస్తుండగా...మా శ్రీలత స్నేహితులు ఉగాది పచడి , ఇంకా బొబ్బట్లు చేసుకున్నట్లు సమాచారం అందినది(మాకు ఇవ్వలేదు లెండి ). ఇంకా మనం ఆగుతామా? అంతే చక చక స్నానం చేసేసి, దేవుడికి దణ్ణం పెట్టేసుకొని వంట మొదలు పెట్టేసాను. సరే ఒక్క బొబ్బట్లు చేస్తే ఎం బాగుంటుంది, పులిహోర చేసేద్దాం అనుకున్నాను. మనం అనుకుంటే ఆగాము కదా .... చెయ్యడం మొదలు పెట్టాము...
పాపం మా శ్రీ కి ఇవాళ పరీక్షా లేకపోతేన? నన్ను వంట చెయ్య నిచ్చేదే కాదు.....ఇవాళ నాకు ఛాన్స్ ఇచింది అన్నమాట.... హమయ్య దొరికిందే ఛాన్స్ అని పొంగి పోయి గరిట చేతపట్టి చక చక పులిహోర కానిచ్చేశాను . ఇంకా తరువాతి కార్యక్రమం బొబ్బట్లు. పప్పును ఉడక పెట్టి, బెల్లం తురిమి, వాటిని కలిపి, మొత్తం మీద పూర్ణం చేసాను ( ఇది చేసేసరికి తాతలే కాదు వాళ్ళకి తాతలు కూడా దిగి వచ్చారు).
ఇప్పుడు ఇవి సరిపోవు, పాయసం చేద్దాం అని ఎందుకో అనిపించింది. ( అది ఎవరు అంతగా తినలేదు అనుకోడి అది వేరే విషయం ) సరే అని పాయసం చేసేసాను . ఇంకా తర్వాత మల్లి బొబ్బట్లు మీద పడ్డాను. బుజ్జి బుజ్జి గా భలే వచ్చాయి. ఎంత బాగున్నాయో. నన్ను నేనే పోగుడుకోవాలి..... :)
ఇది ఇలా ఉండగా, మా శ్రీలత వచ్చింది...నాకు చాల సహాయం చేసింది.... చెప్పనే లేదు ! నివేదిత ఇవాళ చాల పెద్ద సహాయం చేసింది. నేను ఎప్పటికి మర్చిపోలేను. ధన్యవాదములు మీ ఇరువురికి.
మా ఆహ్వానం మన్నించి వచ్చిన స్నేహితులకు నా ధన్యవాదములు. మీకు అవి తిన్నాక ఒక సారి అయిన మీ ఉరిలో చేస్కునే పండుగ గుర్తు వస్తే నా ఈ చిన్ని ప్రయత్నం సఫలమైనట్లే !
మా చాయ చిత్రాలు చుడండి :)











పైన చిత్రం లో ప్రశాంతం గా ఉన్న అందరు నన్ను చూసి కోతులుగా మారిన వేళ.....


ప్రేమతో........సౌమ్య

13, మార్చి 2010, శనివారం

gym కి వెళ్ళిన వేళ

ఎమిట gym కి వెళ్ళా అంటోంది, ఏంటి గొప్ప అనుకుంటున్నారా? మీకు తెలియక పోవచ్చు కాని నేను gym కి వెళ్ళా అంటే మా అమ్మ , మా నాన్నగారు ఇంకా మా తమ్ముడు నమ్మరు కాక నమ్మరు. ముఖ్యంగ మా roommates అయితే నువ్వా gym కా? జోకుల అంటారు. అంత బద్ధకం మనకు. ఇంకేం ఇప్పుడు అర్ధమైంద? ఎందుకు రాస్తున్నానో !!!

నాకు gym నుంచి వచ్చాక జ్వలం కూడా వచ్చింది మలిపాపం కదా నేను. నేను ఏమి చేసానో చుడండి మరి......



ఇది సంగతి

ప్రేమతో మీ సౌమ్య ...

కలయా నిజామా!!


ఏమిటో కొన్ని కొన్ని సార్లు కలలు నిజమైతే బాగున్ను అనిపిస్తుంది. నిన్న రాత్రి నాకు అలంటి కలే ఒకటి వచ్చింది. మీకు ఎప్పుడు చెప్తూ ఉండే దాన్ని గుర్తు ఉందా? నేను ఒక రామ చిలుకని పెంచేదానిని అని. ఇప్పుడు నా కలలో అదే హీరో. ముందు దాని గురించి చెప్తాను వినండి.

అవి నేను నాలుగో తరగతి చదివే రోజులు. నేను మెడ మీద ఆడుకుంటూ ఉంటె రామ చిలుక అరుస్తోంది పాపం చాల సేపటి నుండి. ఏంటి ఇంకా ఆపడం లేదు అని అనుకుంటుంటే అది ఇంకా గట్టిగ అరవడం మొదలు పెట్టింది. మా మెడ మీద గూట్లో బోల్డు రామ చిలుకలు ఉండేవి. అందుకే ముందు అక్కడికి వెళ్ళాను.కానీ అక్కడ నుంచి కాదు. అలా కిందకి చూస్తే అక్కడ ముళ్ళ గోరింట ( అదే ఎల్లో కలర్ లో ఉంటాయే డిసెంబర్ పువ్వులు అంటారు ఆ జాతికి చెందినది లెండి , బోల్డు ముళ్ళు ఉంటాయి) పొదల్లో రామ చిలుక ఇరుక్కున్ది . అది ఏడుస్తోంది రక్షించండి అని. పాపం కదా నేను అప్పుడు యా ముళ్ళు లోకి వెళ్లి దాన్ని కాపాడాను. దాని రక్కలు బాగా దెబ్బతిన్నాయి . ఎగర లేకపోయింది. మా అమ్మ అంది రెక్కలు వచేదాక మనమే పెంచుదాము అని. సరే అని దానికి ఒక పంజరం కొని తెచాను. రోజు జమ పండు తినేది. ఉదయం లేవగానే నన్ను పలకరించేది. మొక్క జొన్న గింజలు అంటే దానికి ప్రాణం. దానికి చాలానే ఫీట్లు నేర్పించాను.

ఒక రోజు పోదున్నే అది నన్ను పలకరించలేదు. పంజరం లో పడుకొని ఉంది. ఏమి అయ్యిందో తెలియ లేదు . చాల ఏడ్చాను. పాపం కదా అది చెప్పలేదు ఏమి అయ్యిందో . నోరు లేదు. అప్పట్లో మా విజయనగరం లో ఒకేఒక పశువుల డాక్టర్ ఉండేవాడు. అతని దగ్గరకు తిస్కేల్తే దానికి కడుపు నొప్పి వచ్చింది అని తేల్చాడు. దాన్ని ఇంకా వదిలెయ్యమని చెప్పాడు. పాపం కదా ఎన్నాళ్ళు బందిస్తాము. అది వాళ్ళ అమ్మ మీద బెంగ పెట్టుకుని ఉంటుంది. అందుకే దానికి మందు వేసి వదిలేసాను. అది ఎగిరిపోయింది. అప్పుడప్పుడు వస్తు ఉండేది నన్ను పలకరించడానికి. తరువాత చాల కాలానికి రాలేదు.

ఇప్పుడు నాకు వచ్చిన కల గురించి చెప్తాను. మా రాము గాడు ( రామచిలుకకు నేను పెట్టుకున్న పేరు) నా కోసం ఇక్కడకి అంటే us కి ఎగురు కుంటూ వచాడు అంట. నేను ఏమో అయ్యో నీ రెక్కలు నొప్పెడుతాయి కదా ఎందుకు వచ్చేవు అని తిట్టాను అంట. ఇక్కడ నువ్వు ఉండలేవు. వెళ్ళిపో అని చెప్పను అంట. అప్పుడు వాడు సరే అనీ మల్లి ఎగురుకుంటూ వెళ్ళిపోయాడు అంట. అప్పుడప్పుడు ఎందుకోస్తాయో తెలిదు కాని ఇలాంటి కలలు వచ్చి బాధ పెడతాయి. ఏమిటో ఈ పోస్ట్ మా రాము గాడికి అంకితం.

11, మార్చి 2010, గురువారం

మొత్తం మీద us వచేసాను

us వచ్చి ఇన్నాళ్ళు అవుతుంటే ఇప్పుడు us వచేసాను అంటోంది ఏమిటిరా అనుకుంటున్నారా? అదేమీ లేదు ఇనాళ్లు ఇక్కడ మనసు ఉంటేనే కదా. ఇండియా లోనే ఉండిపోయింది. ఇప్పటికైనా ఇక్కడికి రాకాపోతే కష్టం అని చెప్తే, ఉహు నేను రాను నాకు ఇండియా నే ఇష్టం అంటుంది . అరేయ్ అలాగా కాదురా నువ్వు ఇక్కడకి వచేయ్యు కావాలంటే మల్లి వేల్ధములే అంటే కష్ట పడి ఏడు సముద్రాలూ ఈదుకుంటూ మొత్తం మీద ఇప్పటికి వచ్చింది. అందుకే ఇప్పుడు నేను పూర్తిగా ఇక్కడకి వచినట్లు అన్నమాట .
ఏమిటో ఈ బ్లాగడం గట్రా నాకు చేత కాదు కాని, రేపు పొదున్న నాకు ఇవన్ని గుర్తు ఉండాలి కదా. అందుకనే ఏదో చిన్న ప్రయత్నం. రోజు రాయడం అవ్తుందో అవ్వదో తెలియదు కాని మొదలు పెట్టాను కదా చూడడము ఎంత రాస్తానో. ఇవాళ నాకు జ్వరం. అమ్మ మీద బెంగ కాదు , నాన్న ఇక్కడ లేరని కాదు , మా తమ్ముడు గాడికి పరీక్షలు . అందుకు నాకు జ్వరం వచ్చింది. ఎలా రాస్తాడో మరి రిజల్ట్స్ వచ్చాక చూడాలి. అయిన ఈ కాలం పిల్లలు బొత్తిగా పాడైపోయారు. చదువు లేదు సంధ్య ( అంటే అమ్మాయి కాదు ) లేదు. ఎం చెప్పిన సుద్ధ దండుగ. నేను ఇలా చెప్తాన వొరేయ్ తమ్ముడు చదువుకోర అని ..మాట వింటేనే కదా. నేను ఇలా offline వెళ్తాన వాడు మల్లి online వస్తాడు. మా అమ్మకి ఏమో తెలిదాయే. నేను చెప్తే వినడాయె. ఎలాగా వేళ్ళతో వేగేది? ( వేగడం అంటే నునిలో వేగినట్లుగా బాధలతో వేగడం అని కవి హృదయం). అందుకే జ్వరం వచ్చింది.
నాకు మంచి స్నేహితులు ఉన్నారండోయ్ , నాకు జ్వరం అని ఉపవాసం చేస్తారు. ఆహ ఇంకేమి కావాలి నాకు ఈ జన్మకి ఇది చాలు. బాబోయ్ ఇలా రాస్తూ ఉంది పోతే నా జ్వరం ఏమి కాను? నేను పాడుకోవాలి. మల్లి నిద్ర లేచాక బాగుంటే రాస్తాను.

ఉంటాను
మీ చౌమ్య పాప